Wednesday, June 8, 2016

မွဳန္၀ါး၀ါး

ဘ၀ဟာ လြမ္းစရာေတြမ်ားတယ္.........
 မွဳန္၀ါး၀ါး နဲ႔ အတိတ္ကို လြမ္းတယ္
 အေမ့အိမ္ကိုလြမ္းတယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြကို လြမ္းတယ္
ဆြတ္ပ်ံံ႔ၾကည္နဴးဖြယ္အခ်ိန္ေတြကို လြမ္းတယ္
သံစဥ္ နဲ႔ လွပေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးကို လြမ္းတယ္
လြတ္သြားတဲ့ ရထားကို လြမ္းတယ္

.........
ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္ဟာ အလြမ္းနာက်ေနတဲ့ အိမ္အို တစ္လုံးပါ

Tuesday, May 26, 2015

ယုံၾကည္မွဳ နဲ႔ အတုအပမ်ား



ဒီေန႔နံက္ Facebook ကုိ ဖြင့္မိေတာ့ Friend တစ္ဦးက ေကာင္းကင္မွာ ရဟႏၱာၾကြေနသလိုမ်ဳိးပုံကို ရွယ္ထားၿပီး သူဒီလိုရွယ္တဲ့အတြက္ ေဘာလုံးပြဲေလာင္းတာနိုင္တဲ့အေၾကာင္းတင္ထားတာ ေတြ႔လိုက္မိပါတယ္။  ပုံေတြကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း Photoshop အသုံးျပဳၿပီး လုပ္ထားတာ ျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီေနရာမွ ေတြးခ်င္စရာက ပုံကို ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ရဟႏၱာပုံလို႕ ေတြးထင္စရာျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး လိမ္တဲ့ကိစၥ နဲ႔ ဒီရဟႏၱာပုံကို Share လုပ္ရင္ ေဘာလုံးပြဲနုိင္တဲ့ဆိုတဲ့ သေဘာကို တင္တာျဖစ္ပါတယ္။ ရဟႏၱာပုံဟာ ေလာင္းကစားနုိင္ေအာင္ အသုံးခ်ရတဲ့ ပုံျဖစ္ေနလား။ ဘာလို႔မ်ား လိမ္ၾကပါလဲ။ လိမ္တာကို ယုံၾကည္ၿပီး လိုက္ၿပီး Share လုပ္တဲ့ သူေတြကေကာ ဒါဟာ ျဖစ္နုိင္ မျဖစ္နုိင္ မစဥ္းစားမိၾကဘူးလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။
ေညာင္ဦးက အထင္ကရဘုရားျဖစ္တဲ့ ေရႊစည္းခုံေစတီ အေရွ႕ဘက္မုဒ္ မွာ ဓါတ္ပုံဆိုဒ္ၾကီးနဲ႔ နဂါးၾကီးက ဘုရားကို ပတ္ဖူးတဲ့ ပုံဆိုၿပီး က်က်နန ခ်ိတ္ထားတာရွိပါတယ္။ နံက္ (၅း၀၀) နာရီခန္႕ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥဘာညာေရးထားတာေတြ႕ပါတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယုံၾကည္ၾကတာေတြ႔ပါတယ္။ က်ေနာ့္ အျမင္ကေတာ့ ဒီလို ယုတၱိမရွိတဲ့ ပုံမ်ဳိး ဘုရားမွာ မရွိေစခ်င္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္ေတြလာတဲ့ အရပ္ျဖစ္တဲ့ ေနရာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီလိုပုံမ်ဳိး ပုိၿပီး မရွိေစခ်င္ဘူး။ ဒီနုိင္ငံမွာ ေနတဲ့ သူေတြဟာ ဆင္ျခင္တုံတရားနည္းပါးတယ္ဆိုတဲ့ အသိမ်ဳိး သူတို႕ မထင္နိုင္ဘူးလို႕ မေျပာနိုင္ပါဘူး။ ေရႊစည္းခုံဘုရား ေျမာက္ဘက္မုဒ္ဘက္မွာ ေက်ာက္နဂါးၾကီးဆိုၿပီး လိမ္ေနၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဘုရားရင္ျပင္မွာဘုရားပတ္ဖူးေနသူေတြကို သူတို႕ ေက်ာက္နဂါးၾကီးရွိတယ္ ထူးဆန္းတယ္ ဘာညာေျပာၿပီး လူေတြကို ေခၚတယ္။ ေရာက္ေတာ့ ၾကည့္လိုက္ရင္ ေက်ာ္တိုင္လိုဟာမ်ဳိးကို နတ္ကေတာ္ေတြ သုံးတဲ့ အနီပတ္ကေလး ပတ္ၿပီး နဂါးစာေကြ်းတယ္ဆိုၿပီး အဲ့ေက်ာက္တုိင္လိုဟာမ်ဳိးကို ပူေဇာ္ေနၾကတယ္။ ေက်ာက္တိုင္ကေတာ့ အေမာက္ေယာင္ေယာင္မ်ဳိးနဲ့ပါ။ နဂါးစာေကြ်းတယ္ ဆိုၿပီး ေကာ္ခြက္ကေလးထဲ ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ ေပါက္ေပါက္ေတြေရာထားတာေကြ်းၾကတယ္။ ပူေဇာ္ပါတယ္။ ပ, သပါတယ္ေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေရာင္းလို႕ အလုပ္ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ့္ သား(၄) နွစ္သားက ေဖေဖ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲတဲ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူတို႕ ေရွ႕မွာပဲ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ လိမ္ေနၾကတာသားေရ လိမ္ေနၾကတာလို႕။ (လိုက္ရိုက္လည္း ေျပးတာေပါ့ ဟီး)
          ေနာက္  ေညာင္ဦးမွာပဲ။ အလိုေတာ္ျပည့္ ဘုရားမွာ ပန္းကိုးမ်ဳိးကပ္ၿပီး ဆုတစ္မ်ဳိးပဲ ေတာင္းဖို႕ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာၿပီး ဘုရားအတက္မွာပန္းသည္ေတြ ေအာ္ဟစ္ေရာင္းေနတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘုေျပာခဲ့တယ္။ ပန္းကုိးမ်ဳိးေတာင္ ကပ္ရတာ ဆုလည္း ကိုးမ်ဳိးေတာင္းမွာပဲလို႕။ ပန္းသည္ေတြကလည္း ဘုၾကည့္ၾကည့္ၾကတာေပါ့။
          ေညာင္ဦးဘက္မွာ တခ်ဳိ႕သူေတြဆို သူတို႔ ဆုိင္ကယ္မွာ နတ္ကန္ေတာ့တဲ့ အနီပိတ္စေလးပတ္ထားတာေတြ႕မိပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႕ဆိုင္ကယ္နတ္ျပထားတာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ဒီအနီပတ္ကေလး ပတ္ထားေတာ့ ဆိုင္ကယ္က ပိုေျပးသလားဆိုေတာ့ သူတို႕က ဒီလူအေတာ္ဂြက်တဲ့သူပဲ ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္တယ္။
          ငွက္ပစ္ေတာင္မွာ ဘုရားအေၾကာင္းလိုက္ရွင္းျပတဲ့ ကေလးေတြက နတ္နန္းေရွ႕ေရာက္ရင္ ဦးေလး ကားေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြ၀ယ္ရင္ ဒီနတ္နန္းမွာ နတ္ျပရတယ္လို႔ ရွင္းျပရွာတယ္။ မျပပါဘူး ကေလးတို႕ရာ ဦးေလးမွာ ဆိုင္ကယ္ပဲရွိတာ၊ အဲ့ဆိုင္ကယ္လည္း မိန္းမက ၀ယ္ေပးထားတာ။ နတ္၀ယ္ေပးထားတာမွ မဟုတ္တာလို႕ ေျပာေတာ့ ကေလးေလးက ဦးေလးသေဘာပဲတဲ့ (ဟီး)။
          Facebook မွာလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔ လုပ္တဲ့သူေတြက လုပ္။ ကံေကာင္းခ်င္လို႕ Share တဲ့သူက Share နဲ႔ေပါ့။ Email နဲ႔ Viber မွာ ေတာင္ပုလုဆရာေတာ္ ဘုရားရဲ႕ အိပ္မက္ ။ ကိုးဦးကို ဆက္ေ၀ပါ ဘာညာေတြ ရွိတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ပညာတတ္ၾကီးေတြလည္း ေသမွာ ေၾကာက္ၿပီး ေ၀ေတာ့ က်ေနာ့္ထံကုိ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာတာေပါ့။ အဲ့လိုမ်ဳိးဆို စိတ္တိုခ်က္ဗ်ာ။    ေျပာရရင္ ခ်က္ၾကီး စိတ္တိုတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အလိမ္အညာေတြ နဲ႕ ယုံၾကည္တဲ့သူရွိေတာ့ ေလာကၾကီး အဆင္ေျပေနတာပါပဲ။ ေဟာ ကေလးက်ဴရွင္ သြားၾကိဳလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ။ ဘြားေတာ္က ဟစ္ေနၿပီ။  :P

Sunday, December 16, 2012

အမွိဳက္ (၄)




အမွဳိက္ေၾကာင္႔ ပိပကၡျဖစ္ျခင္း
ဒီလို အမွဳိက္ပုံ နဲ႔ မၾကဳံေတြ႔ရလို႔ အမွဳိက္ရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မခံစားရတဲ႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို အမွဳိက္ပုံမွာ ေနထိုင္ရသူေတြရဲ႕ဆိုးက်ဳိးကို စာနာႏိုင္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္မွဳတခ်ဳိ႕႔ ေပၚထြက္လာခဲ႔တယ္။ ဒီလိုလုပ္ေဆာင္တဲ႔ အုပ္စုေတြထဲက အဓိက လူစု (၂) စု ပါ၀င္ခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ဖြဲ႔က ျမဴနီစီပယ္ အမွဳိက္က်ဳံး အလုပ္သမားေတြ ျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ႔ အဖြဲ႔ကေတာ႔ အမွဳိက္ပုံေဘးနားမွာေနၿပီး အမွဳိက္ရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးကို ခံစားေနရတဲ႔ သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ေတြက အမွဳိက္ နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ ဆႏၵျပမွဳ အက်ပ္အတည္းေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး အမွဳိက္က်ဳံးအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ၾကသူေတြက လုပ္ခခံစားခြင္႔ နဲ႔ အလုပ္အကိုင္ တည္ျမဲေရးတို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုခဲ႔တယ္။
၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ ဖိလယ္ဒဲဖိယား၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ နဴးေယာ႔ခ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွာ တုိရန္တို နဲ႔ အြန္ေတရီယို၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ ေရွကာဂုိ၊  ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာဆို ဗန္ကူးဗား၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ဂရိက ေအသင္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ စပိန္က အလမ္နီးကား စတဲ႔ ၿမိဳ႔ေတြမွာ အမွဳိက္နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ ဆႏၵျပအေရးဆိုမွဳေတြ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ဒီလို လွဳပ္ရွားမွဳေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အေျခအေနေတြ နဲ႔ ၾကာျမင္႔ခ်ိန္ေတြဟာ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲ။ (တခ်ဳိ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ပဲ ၾကာေပမယ္႔ တခ်ဳိ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ႔ လေပါင္းမ်ားစြာၾကာတဲ႔ အထိ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ၾကပါတယ္။) ဒါေပမယ္႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ ဘုံတူညီမွဳကေတာ႔ အမွဳိက္ကို ႏိုင္ငံေရး အသုံးခ်ပစၥည္း ( Political Tool) အျဖစ္ သုံးခဲ႔ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္တိုင္းမွာ ျမဴနီစီပယ္ အာဏာပိုင္ေတြ၊ အမွဳိက္သယ္တဲ႔ ကုမၸဏီေတြ၊ ဥပေဒျပဳေတြဟာ သူတို႔ အလုပ္သမားေတြ၊ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္ေတြ နဲ႔ မျဖစ္မေန ေဆြးေႏြးခဲ႔ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ေဒသေန ျပည္သူေတြရဲ႕ ျမင္ကြင္းကေန အမွဳိက္ေတြကို ျမန္ျမန္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို အမွဳိက္ကို ႏိုင္ငံေရးအသုံးခ် ပစၥည္း အျဖစ္ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြထဲမွာ အမွဳိက္ပုံမယ္႔ လမ္းေၾကာင္းကို ပိတ္ထားလို႔ အမွဳိက္ေတြ မက်ဳံးႏိုင္ဘဲ ၿမိဳ႔ျပေနရာေတြမွာ အမွဳိက္ေတြကို စုပုံေစတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အျဖစ္အပ်က္ကေတာ႔ မကၠဆီကိုက ေအာက္ဆာကာ မွာ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခု အေစာပိုင္းႏွစ္ေတြတုန္းက တၿမိဳ႕လုံးနီးပါးက အမွဳိက္စုပုံတဲ႔ ေနရာနားမွာ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္ၾကတဲ႔ သူေတြက ျမဴနီစီပယ္က အမွဳိက္မပုံႏိုင္ေအာင္ အမွဳိက္ကားေတြကို လမ္းပိတ္ထားခဲ႔ၾကတယ္။ ဒီလို လမ္းပိတ္ဆုိ႔ထားတာေတြကို အမွိဳက္ပစ္ဖို႔ လာတဲ႔ အႀကိမ္တိုင္းမွာ လုပ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ျမဴနီစပယ္ အရာရွိေတြက အမွဳိက္သိမ္းတာကို ေရႊ႕ဆိုင္းထားၿပီး အမွဳိက္ေတြကို လမ္းေပၚမွာ စြန္႔ပစ္မယ္႕ အစား  အိိမ္ေတြမွာပဲ စုထားဖို႔ ၿမိဳ႕ေနလူထုကို ေျပာခဲ႔တယ္။ ျမဴနီစပယ္ရဲ႕ အလုပ္က ၿမိဳ႕ကို သန္႔ရွင္းရမယ္လို႔ ယူဆၾကတဲ႔ လူထုက ျမဴနီစီပယ္ရဲ႕ ေျပာဆိုမွဳကို အေလးမထားခဲ႔ၾကဘူး။ အမွဳိက္တန္ရာေပါင္းမ်ားစြာကို ပန္းေျခေတြမွာ၊ လမ္းေထာင္႔ေတြ နဲ႔ ေစ်းအနီးအနား၀န္းက်င္ေတြမွာ စြန္႔ပစ္ခဲ႔ၾကတယ္။
ဒီၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္သူေတြဟာ အမွဳိက္ေတြကို ျမင္ေတြ႔ရၿပီး အနံ႔အသက္ဆိုးေတြ ရေတာ႔ စိတ္အေႏွာင္႔ အယွက္ျဖစ္ၾကရတယ္။ အမွဳိက္ေတြက ၾကြက္ေတြကို ဆြဲေဆာင္တယ္။ ေနာက္ အင္းဆက္ပိုးမႊားေတြ၊ ေခြးေလ ေခြးလြင္႔ေတြ ေရာက္လာၾကတယ္။ ဒီအေတြ႔အၾကဳံေတြက ခရီးသြားလုပ္ငန္းကို အဓိက မွီခုိေနရတဲ႔ သူတို႔ ၿမိဳ႔ကို ခရီးသြားေတြရဲ႕ အထင္ေသးမွဳကို ျဖစ္ေစတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ျမဴနီစီပယ္ အာဏာပိုင္ေတြဟာ ဒီအမွဳိက္ေတြကို စြန္႔ပစ္ဖို႔ အတြက္ အမွဳိက္ပစ္လမ္းကို ပိတ္ဆို႔ထားတဲ႔ ဆႏၵျပသူေတြကို မျဖစ္မေနညွဳိႏွဳိင္းရေတာ႔တယ္။ အမွိဳက္ပတ္၀န္းက်င္ေနထိုင္ၾကသူေတြက အမွဳိက္စြန္႔ပစ္စီမံခန္႔ခြဲတာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အဓိကထား ညွဳိႏွဳိင္းၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ျမဴနီစီပယ္အာဏာပိုင္ေတြက အမွဳိက္ပုံ၀န္းက်င္မွာ မီးကာကြယ္မွဳ ေသခ်ာမျပဳႏိုင္တာရယ္၊ အမွဳိက္ပမာဏစြန္႔ပစ္စုပုံႏိုင္တာထက္ မ်ားျပားလြန္းတာရယ္ ေၾကာင္႔ အမွဳိက္ပုံ၀န္းက်င္က လူေတြ ေက်နပ္ေအာင္ လွ်ပ္စစ္သြယ္ေပးရတယ္။ ေဆးခန္း နဲ႔ စုေ၀းခန္းမေတြပါ ေဆာက္လုပ္ေပးဖို႔ သေဘာတူရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အႏွိမ္ခံ အက်ဥ္ခံ အသိုင္းအ၀ိုင္းဟာ သူတို႔ ရဲ႕ ၿမိဳ႕ျပဆိုင္ရာ အခြင္႔အေရးေတြ ရရွိေအာင္ အမွဳိက္ကို အသုံးခ်ခဲ႔ၾကတယ္။
          ျမဴနီစီပယ္ အလုပ္သမားေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အမွဳိက္ပုံ၀န္းက်င္က အသိုင္းအ၀ိုင္းကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမွဳိက္ကို ႏိုင္ငံေရး အသုံးခ်ခံပစၥည္း အျဖစ္ သုံးတဲ႔ေနရာမွာ အမွဳိက္ရဲ႕ ဆုိးရြားတဲ႔ အနံ႔အသက္ နဲ႕ ေရာဂါပိုးမႊားေတြ ျဖစ္ေစတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ကို ကိုင္စြဲၾကပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဖြံ႔ျဖဳိးၿပီး ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ျပည္သူေတြဟာ အမွဳိက္ကို ျမင္ကြင္းမွာ မျမင္မေတြ႔လို ၾကပါဘူး။ အမွဳိက္ဟာ သူတို႔ မ်က္ကြယ္မွာပဲ ရွိေနရမယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ စြဲေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ အမွဳိက္ဟာ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ သူတို႔ ေရွ႕ေမွာက္မွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕ အမွဳိက္အမ်ားႀကီးစြန္႔ပစ္ေနတဲ႔ စားသုံးမွဳပုံစံကို သတိေပးေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ႔ အမွွဳိက္နဲ႔ ရိုးရိုးအမွဳိက္ေတြကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုမွဳဟာ ေနရာအေျခအေနအမ်ဳိးမ်ဳိးေပၚမူတည္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အမွဳိက္ကို ဘယ္ေနရာမွ စြန္႔ပစ္မယ္ဆိုတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ကေတာ႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။ ႏိုင္ငံတကာ အမွဳိက္ နဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းျခင္းရာေတြမွာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ၾသဇာ၊ စီးပြားေရး ဆက္ႏြယ္မွဳေတြဟာ အေရးပါတဲ႔ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ အေရးပါတယ္ဆိုတာကို အိုင္ဗရီကို႔စ္က အမွဳိက္မွဳ ကိစၥရယ္ ၊ ဆိုမာလီပင္လယ္ဓါးျပေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္။ တျခားတစ္ဘက္မွာလည္း ျမဴနီစီပယ္ အလုပ္သမားေတြ နဲ႔ အမွဳိက္ေတာနားက လူေတြဟာ အမွဳိက္ကို အသုံးခ်ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ၾသဇာကို တုိးျမွင္႔ေအာင္၊ သူတို႔ရဲ႕ ၀င္ေငြကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔ အမွဳိက္စီမံခန္႔ခြဲမွဳဟာ နည္းပညာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ဆိုင္တာ မဟုတ္ဘဲ တျခား က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ လူမွဳအေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ပါ သက္ဆိုင္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။

 Source: Sarah A. Moore (2011)  Global garbage: waste, trash trading, and local garbage politics